“Callantsoog loopt uit, zonder overwinning”
Uw reporter was even afwezig. Maar is weer terug op zijn plek. Afgelopen oktober rapporteert Callantsoog haar laatste puntverlies. In een wedstrijd op sportpark de Leeuwenkuil verloor de ploeg van Tom Boukes met 2-1 van concurrent Geel Zwart. Vandaag stond de revanche op het programma. Rood omcirkeld in veler agenda, maar voor de Geel Zwarten gasten uit ’t Zand is het altijd een rode lap op een stier. Een vechtploeg pur sang, dit is een kroniek van een zonnige middag.
Tom Boukes stuurde allereerst de volgende namen het veld in: Sleurink; Van Muijen, Rezelman, Holswilder, Vos; R. Kirstein, T. Doorn, Witkamp; Langeveld, Haabo, Wagt. Een team met wat wijzigingen in verband met gemiste trainingen, maar een ding is zeker, een prima ploeg. Met opzwepende klanken, vuurwerk en prachtig weer ging Callantsoog vol goede moed voor de overwinning. Maar al vrij vlot bleek Geel Zwart wederom een taaie ploeg te zijn. Met scherp en hard (maar fair) spel liet Callantsoog de duels in het begin voor wat het was. Echte druk kon niet goed worden geplaatst en rommelig was het gevolg. Totdat Ryan Kirstein samen met Guillaume Haabo na 10 minuten elkaar makkelijk vinden. Dat de tweede de afronding verzorgd is niet vreemd. 1-0 en het publiek gaat er eens goed voor zitten. Maar nadat iedereen weer op de plek zit ligt de bal er aan de andere kant alweer in. Een herhaling van de wedstrijd in oktober? Een pegel van Joep Bos was Sleurink te machtig in de korte hoek. Het tempo lag laag en GZ wilde weinig voetballen. Callantsoog leek simpelweg niet in staat om door de dubbele linie heen te komen. Wat wel opviel was de Geel Zwart nog een zuivere strafschop werd onthouden. Na een hoge voorzet sloeg Jacinto van Muijen de bal richting Sleurink om de doeltrap te nemen. Echter was de bal nooit over de achterlijn gegaan en had de doeltrap niet toegekend mogen worden. Een gelukje noemen we het maar. 1-1 rust.
Na rust zat er meer muziek in het verhaal. De coogers draaide de duimschroeven aan en op een vrije trap en een schot na is Geel Zwart niet meer op de helft van Callantsoog gekomen. Een belegering van het doel werd het echter nooit. Want tot aan het strafschop gebied was het prima, daarna ontbrak het vernuft. Haabo had mogelijkheden, net als Wagt. De ingevallen Milo Stam had de mogelijkheid om de genade klap uit te delen net als de instormende Kyle Zomerdijk. De opruimdienst in geelzwarte kleren was een teenlengte eerder. Ook Ryan Kirstein probeerde het nog van afstand. Het mocht alleen niet baten. Callantsoog had recht op meer, maar ook weer niet. Het standaardniveau van dit seizoen werd niet aangetikt.
En dus rest een 1-1. Prima resultaat, maar wat doet de rest… iedereen rond GZ en Callantsoog verloor. En dus lopen beide ploegen in en uit op de rest. Maar niet op elkaar. Callantsoog staat inmiddels 9 punten voor met een wedstrijd minder. Met nog 7 wedstrijden te gaan begint de afstand steeds grotere vormen aan te nemen. Opgepast, want je bent er nog niet. Een simpele rekensom leert ons dat er nog 21 punten te behalen vallen en dus genoeg om de kustploeg nog in te halen. Scherpte is geboden!
Rest ons de MOTM uit te roepen. De man met het initiatief vandaag was RYAN KIRSTEIN. Hij verdient deze verkiezing als beste man op het veld.
Volgend weekend op naar Wieringerwaard. Deze ploeg boorde vorige jaar ons de nacompetitie door de neus. Tijd voor nog een appeltje!!
DRR
