“Een appeltje dat geschild moest worden”
Na regen komt zonneschijn. Dat heeft een geleerde ooit de mensheid wijs gemaakt. De supporters van Callantsoog waren er nog niet gerust op. De krant schrijft veel superlatieven, maar wij moeten het eerst nog maar eens zien. Vandaag onder toeziend oog van de Stienros werd Wieringerwaard op een pak rammel getrakteerd. Callantsoog was bezig met eerherstel, en dat hebben de pauwen geweten.
Geen woord meer over Geel Zwart tot in maart. Dat is de afspraak. Maar in deze competitie had Callantsoog nog wat appeltjes om te schillen open staan. Vorig jaar namelijk, was Wieringerwaard de ploeg die in de weg lag voor de kustdorpers om de nacompetitie te bereiken na een geweldige tweede seizoenshelft. 3-3 en gelijk met Woudia. Nieuw seizoen, nieuwe personen. Callantsoog had wat afmeldingen, deze keer achterin. En de volgende 11 zwarte witten mochten de klus klaren: Sleurink, Van Muijen, Rezelman, Doorn, Vos; R. Kirstein, Witkamp, Langeveld; M. Kirstein, Haabo, Wagt.
Een beeld wat dit seizoen vast en zeker vaker gaat voorkomen (de eerste 3 wedstrijden in ieder geval al). De tegenstander laat de bal aan Callantsoog en probeert er via een counter uit te komen. Waren de Cooger vorig weekeinde nog gehaast en onzorgvuldig. Nu was dat vele malen minder. Nog steeds in de opbouw waren er momenten dat het hachel werd/kon worden. Maar nooit met het gevoel dat het slecht zou aflopen. Desondanks was er een zwaar veldoverwicht. Al een enkele keer kon een plaagstootje worden uitgedeeld voordat Demian Langeveld van buiten de 16 meter mocht aanleggen. De mensen die de jarige job kennen weten dat dit een dodelijk combinatie is. 1-0 na 15 minuten spel. Wieringerwaard strategie kan de prullenbak in. En hierna kwamen ze ook wat meer. Maar nooit met het vernuft dat de kustdorpers ertegenover konden zetten. Met nog 2 a 3 mogelijkheden ging Callantsoog onzorgvuldig om en volgens goed ingevoerde bronnen leek de pijp al bijna leeg bij de pauwen. Desondanks geen ontevreden gevoel, maar het kan makkelijker en beter.
De tweede helft was zo’n helft. Na 10 minuten kon Wagt de 2-0 binnen werken en Witkamp had de 3-0 al op de schoen. Maar amper 7 minuten na de grote kans maakte de teruggekeerde schoonmaakbaron zijn belofte waar, een mooie goal zette de 3-0 op het bord. Het vervelende van zoveel goals is dat beschrijven heel moeilijk wordt zonder dit een lang verhaal te maken. Met een mooi lobje maakt Guillaume Haabo de 4-1. Tussendoor kon Wieringerwaard nog de 3-1 maken, dit was voor de boeken. En toen kwam het Wagt momentje. Met twee goals mocht de met Groningse ijzers beslagen blonde peil zijn schoenen laten spreken. Het is dat Callantsoog geen ballen weggeeft anders had hij er een onder zijn shirt meegenomen. In de Groningen slaapkamer ermee! En dat laat 6-1 over. Geen spaan van Wieringerwaard over en dus het appeltje geschild.
Hebben we nog wat te bespreken? Jazeker, allereerst de MOTM. Met een hattrick en een assist is niets anders mogelijk dan de eer naar BJORN WAGT. Hulde.
Ook onze volgende afspraak is anders dan normaal. Aanstaande donderdag 24 oktober mag Callantsoog aantreden tegen De Rijp uit 4B. Voor de districtsbeker. Nog nooit is een vijfde klasser doorgedrongen tot de 3e ronde. Althans voor zover de KNVB weet. Laat het een extra uitdaging zijn. De Rijp wint met 8-2 dit weekend dus aan de bak! De eerstvolgende zondag is weer thuis. Tegen VZV deze keer. Een inhaal weekend vanwege het vervelende afmelden van de bezoekers ’t Veld omtrent een overlijden van een dierbare van de selectie. Heel spijtig, maar de tour gaat door en de competitie ook dus mag Klaas Mooij met zijn kornuiten weer naar de Stienros afreizen. Tot dan!
DRR
