“Een lelijke derby met een nog lelijkere uitslag”
Hij stond weer op het programma. De klassieker der klassiekers. Na in seizoen 2019/2020 voor het laatst in dezelfde klasse te zijn uitgekomen, mochten Callantsoog en Geel Zwart weer met elkaar in conclaaf. Wie is de baas van de kermis. Met een groot aantal bezoekers langs de velden en rond het terrein was duidelijk dat de derby weer leefde bij beide kampen. Huishoudelijke berichtgevingen eerst. Na een hartverscheurend bericht vanwege overlijden in de persoonlijke kring moest keeper Michael Sleurink afzeggen en kwam Beike Bijpost onder de lat te staan. De volgende 10 mannen maakten de opstelling compleet: Van Muijen, Doorn, Holswilder, Rezelman; R. Kirstein, Marogna, Langeveld; Haabo, Witkamp, Wagt.
De verwachtingen waren hooggespannen, mensen hadden het over een mogelijk grote overwinning voor Callantsoog. Maar iedereen weet, laat het eerst maar eens zien in de wedstrijd. Ja, inderdaad heeft Callantsoog een goede selectie. Maar het begint bij scherp zijn en met het mes tussen de tanden voetballen. Vuurwerk en fakkels in overvloed, dit beloofde een memorabele editie te worden. Enfin, Callantsoog begon slordig. De krant zei, gehaast en onzorgvuldig. Twee mooie kernwoorden die ervoor zorgden, dat de mogelijkheden die er lagen op het veld, niet konden worden benut. Toch waren de eerste twee mogelijkheden voor de kustdorpers, Haabo kon de controle over de bal niet behouden vlak voor de doelman en Witkamp mocht 1 op 1 aanleggen. De bal ging naast. Geel Zwart werd daarentegen ook gevaarlijk voor Bijpost, met een uiterste krachtsinspanning hield de oranje doelman de bal uit het net en een uitglijder van een GZ aanvaller voorkwam erger. Verder was het rommelig, GZ hield de ruimtes klein, Callantsoog was vandaag niet bij machte om dit continu kapot te spelen. 0-0 bleef de ruststand.
De tweede helft begon beter door de kustploeg. Milan Kirstein viel in en liet direct 2x de hielen zien aan zijn directe tegenstander en er leek meer rust in de ploeg. De 0-1 was dan ook een logisch gevolg. Prima actie aan de rechterkant en na 3 eerdere strakke voorzetten voorlangs kon Haabo de 4de na een scrimmage zo in tikken. 0-1 en de ban was gebroken. Dacht iedereen. GZ ging vanaf dat moment de “kick and rush” tactiek hanteren. Callantsoog heeft hier vorig jaar redelijk vaak mee te maken gehad, maar deze leek anders. Want in een tijdsbestek van nog geen 10 minuten was het 2-1 voor de thuisploeg. Eerste goal was miscommunicatie tussen centrum verdediger De Vries en keeper Bijpost. Lars van Klink was de derde hond met het been. Bij een indraaiende vrije schop kopte Don Schilder de bal bij de tweede paal. Mike Veenis kon gebruik maken van de chaos. En Callantsoog kon opnieuw beginnen. Kansen/mogelijkheden voor Milan Kirstein, Haabo, Langeveld, Marogna en Van Muijen werd onzorgvuldig mee omgesprongen en dan resulteert een nederlaag. Heel zuur. Voor iedereen, zeker de toeschouwers die in grote getalen naar ’t Zand waren afgereisd. En dus uithuilen en opnieuw beginnen. Voetballend kon het stukken beter, maar desondanks waren en mogelijkheden genoeg om hier winnend van het veld te stappen. MOTM was lastig kiezen. De kenner waren er ook niet unaniem over en dus gaat de titel vandaag naar MILAN KIRSTEIN. Als invaller een goede indruk achtergelaten en gevaar gesticht voor het vijandelijke doel.
Zoals gezegd, uithuilen en opnieuw beginnen. Nog steeds voldoende aanknopingspunten en het veldoverwicht was nu ook weer groot. Maar het resultaat telt. Toch was het een lelijke derby met een nog lelijkere uitslag. Volgende week komt Wieringerwaard op bezoek, hier is nog een appeltje mee te schillen uit de vorige jaargang. De eerste in een rij van appeltjes.
DRR
