“Sneltrein brengt Callantsoog naar hoge oorden”
Uw reporter is u een verontschuldiging schuldig. Wekenlang heeft u niet uw vaste katern van de digitale VV Callantsoog sportkrant kunnen openslaan om het wel en wee van het eerste elftal te kunnen meemaken. Ondergetekende had andere zaken aan het hoofd waaronder een tweeling. Parttime is in kleine kringen een opvolger gezocht, deze liet zich van zijn goede kant zien.
Een kleine bloemlezing alvorens over tot de orde van de dag. Callantsoog heeft na de oorwassing die zij heeft uitgedeeld in ’t Veld tegen VZV namelijk behoorlijk huisgehouden. Het team van Tom Boukes versloeg het stugge DESS uit Sijbekarspel met 1-3. Hier was het spel enigszins onzuiver maar er was zoveel surplus aan kwaliteit met Guillaume Haabo als speerpunt dat de terechte 3 punten in Callantsoog bleven. De week daarop werd Woudia aan de zegekar geregen. Werkelijk niets lijkt Callantsoog te kunnen stoppen. Vanuit Woudia kamp werd vooral het bijna manikale drukzetten en de fitheid samen met de technische bagage van de ploeg geroemd. Vooral dat eerste was jarenlang een heikel punt binnen de kustdorper selectie. Na een 0-1 achterstand bij rust, wist de ploeg de koploper volledig te overlopen en met 1-3 (net als in Berkhout) volledig terecht de 3 punten mee te nemen bij een uitwedstrijd. Vanaf dat moment staat Callantsoog alleen bovenaan in de tweede periode. 3 wedstrijden te gaan, met als eerste het lepe HSV uit Hoorn.
Met werkelijk prachtig weer tijdens die Hemelvaartsweekend stond Callantsoog op een prima veld tegenover de geel zwarten uit Hoorn. Uit werd met 2-1 verloren op het slechtste veld van dit seizoen. Snel op achterstand kon destijds niet meer te boven gekomen worden. De complimenten aangezien het team 60 minuten de bovenliggende partij was. Maar alles is nu anders, de zon schijnt letterlijk en figuurlijk binnen het team. De opstelling was als volgt: Ter Haak, Vos, Van Muijen, Doorn, Rezelman, R. Kirstein, Zomerdijk, Haabo, De Heer, M. Kirstein en Wagt. Op de bank: B. Bijpost, J. Bijpost, Gorgis, Provily. Het begin daarentegen leek weer als vanouds, weliswaar in het nieuw gestoken door sponsor Bert Buijs, kwam Callantsoog achter. HSV speelde een spelletje wat bekend is. Proberen te voetballen maar echt lukken doet dit vaak niet. De bal zo snel mogelijk naar voren brengen waar hun twee beste spelers van het veld bivakkeren. Martijn Hollak en Haidrikson Leito zijn twee handen binders die hun kunsten vertonen op een niveau minimaal 1 klasse te laag. Het was dan ook Leito die de eerste goal aantekende. Maar nog geen 3 minuten later lag de 1-1 al in het doel. Lars de Heer stuurt Wagt weg, de voorzet is punt gaaf en Milan Kirstein zorgt voor extase. Na 8 minuten beginnen we weer van voor af aan. 1-1. Dat Callantsoog scherp is blijkt in de volgende minuten, weliswaar is HSV ook gevaarlijk, maar de 2-1 hangt in de lucht. En dus dacht Lars de Heer een schitterende steekpass af te leveren waarmee wederom Milan Kirstein de bezorger was. 2-1. Voor rust hadden Wagt, Kirstein, Haabo en De Heer nog kunnen scoren. Niets was minder waar, want HSV deed wat Callantsoog naliet. Een vreemde strafschop zorgde voor 2-2. Hollak was de pleitbezorger en Ter Haak moest zich laten vervangen na de botsing. Bjorn Wagt was aan de andere kant degene die na een verrukkelijke pass van Ryan Kirstein alleen op de doelman af mocht en voor de 3-2 ruststand zorgde. Genoeg om over te praten.
De tweede helft was HSV minder scherp. De conditie leek de ploeg parten te spelen. Callantsoog gooide er een extra metertje bij. Na wat hoge ballen die vervanger Beike Bijpost allemaal klemvast had maakte Callantsoog een einde aan de leidensweg. Een goede onderschepping van Rezelman een dito pass en een solide afronding van Wagt maakte de 4-2 een rust gevoel zich meester van de toeschouwers. Guillaume Haabo mocht de 5-2 nog aantekenen. Dat dit niet 3 doelpunten hoger uitviel mag de ploeg zich enigszins aanrekenen. Een goede wedstrijd.
De afronding. Allereerst de opsomming van feiten. 10 wedstrijd, 23 punten, doelsaldo +23 en de eerste plek in de tweede periode. Callantsoog zit in de trein omhoog. Met nog twee wedstrijden te gaan moet alles uit de kast tegen Wieringerwaard en Oudesluis om een nacompetitie plek te kunnen bemachtigen. Nooit een makkelijke opgave, maar in de huidige vorm is Callantsoog een kandidaat van jewelste. Ik houd u hiervan zeker op de hoogte.
MOTM van vandaag was eigenlijk niet heel moeilijk. Maar meerdere mensen verdienen een pluim. Tijme Doorn en Jacinto van Muijen wat betreft de tomeloze inzet en duelkracht achterin. Zeer sterke wedstrijd. Guillaume Haabo met zijn versnelling levensgevaarlijk, Beike Bijpost met een zeer sterke invalbeurt, Lars de Heer met een technisch sterke wedstrijd en Wagt en Kirstein met 2 doelpunten. Maar hoe zeer iedereen ook floreerde, in de buurt van de met afstand beste man van het veld kwam niemand. Technisch subliem, fysiek onuitputtelijk en met een gemak voetballend waar menigeen verbaasd naar kijkt. Ere wie ere toekomt, Ryan Kirstein wat een masterclass.
Volgende week een afspraak in de pauwenstad (dorp). Ook deze wedstrijd is weer niets waard als Wieringerwaard niet wordt geklopt. In colonne die kant uit als het kan op zondag. Tot dan!
DRR
