“Soppig en spektakel”
Op een moment als dit in het jaar zijn wedstrijden altijd onderhevig aan grote vraagtekens. Het weerbeeld van de maand oktober geeft ons een somber en nat overzicht. Dat betekent dat wedstrijden vaker en vaker niet doorgaan. Ook dit weekend was de verwachting dat Callantsoog tegen Berkhout geen doorgang zou vinden. Wonder boven wonder stonden er om 14:00 22 heren op een veld om op een spekglad en redelijke soppig veld de wedstrijd aan te vangen.
Berkhout, als vierde de tegenstander van Callantsoog, is zelf ook een titelaspirant in wording. Samen met Duinrand S en Zwaagdijk willen zij zich opwerpen als de favoriet. Callantsoog daarentegen probeert stap voor stap dit soort tegenstanders het vuur aan de schenen te leggen. Om uiteindelijk zelf de stap te kunnen maken met dit materiaal. Opstelling vandaag: G. Tepas; S. Tepas, De Vries, De Heer, Vos; Provily, Doorn, Van Muijen; Kirstein, Gorgis, Wagt. Wissels: Van Rens, Bos, Rutgerink.
De wind ging steeds meer liggen in Callantsoog, maar de wedstrijd begon met 12 Beaufort uit noordwestelijke richting. Na de aftrap had in de eerste minuut Milan Kirstein direct de doorgaan naar het doel gevonden. Met kunst en vliegwerk hield Berkhout het droog. Daarna bleef het kruit aan de andere kant niet droog. Na miscommunicatie en ontwenningsverschijnselen van de Callantsooger afweer lag na 8 minuten al 2x het leer in de touwen. 0-2 achter en Berkhout verwachtte een gemakkelijke middag. Niets was minder waar. Onder aanvoering van de handige voorhoede van Callantsoog bleef Berkhout, ondanks een licht overwicht in de eerste 30 minuten het ontzettend lastig hebben met vooral Kirstein. Bashar Goris, met zijn officiële debuut in de hoofdmacht mocht de aansluitingstreffer maken na goede voorbereiding. Met een schuiver wist hij het net te vinden in de vaak weifelend optredende Berkhoutse defensie.
Tot aan de rust werd Callantsoog stuk voor stuk dreigender. Aan Berkhout zijde werd het steeds minder dreigend. Het begin was woest en sterk, maar na de rust leek alles anders. Callantsoog kreeg steeds meer vat op het matige spel van de roodhemden. Probeerde voetballend tot de aanvallers te komen en mocht na een schitterende knal van Jacinto van Muijen zelfs terecht hopen op meer. Via de sterk spelende achterhoede van Callantsoog ging de aanval vooral vaak over links, waarna over de grond vaak Milan Kirstein werd gevonden. Deze handenbinder pursang maakt het elke week zijn tegenstander lastiger dan zij hopen. Meermaals kon de doorgang naar de keeper worden ingezet, maar Berkhout was evenvaak bijtijds terug. Toch kwam de 3-2 op het bord. Invaller en noeste werker Jurre Bos stond bij een voorzet op precies de juiste plek. Bal in de verre hoek, gejuich alom. Zou Callantsoog eindelijk worden beloond na de afgelopen wedstrijden? Helaas niet. Na een minuut of 9 extra tijd kreeg Berkhout een corner. Via meerdere klutsballen moest, de wederom sterk keepende, Gijs Tepas het antwoord schuldig blijven op de van richting veranderde rommelbal.
3-3 een respectabele uitslag. Maar Callantsoog was teneer geslagen. En terecht. Hier zat toch weer meer in. Ondanks alle soppige kluiten en spektakel kon uiteindelijk de bezoeker met de grootste glimlach naar huis. Volgende week op Texel. Met het huidige weerbeeld zijn wij ook benieuwd of dit doorgang vind.
DDR
