“Verplicht nummer levert geen hobbels op”
Betaald voetbal organisaties en talkshowtafels raken er niet over uitgepraat. De midweekse wedstrijd en de invloed hiervan op de volgende competitie wedstrijd. Callantsoog had met het beker succes mogen proeven van de champagne, maar moest vandaag gewoon weer aan het water. Het VZV van trainer Klaas Mooij (ooit nog driekwart seizoen actief bij Callantsoog, geen succes…) kwam op bezoek. Blik op de ranglijst gaf een vertekend beeld, Callantsoog met 2 wedstrijden minder dan de rest op de 7de plaats. VZV een na laatste net boven Kaagvogels. Vorig jaar 2x winst voor Callantsoog en dus was de uitgangspositie helder. 3 punten en niets anders. Met dezelfde scheidsrechter als afgelopen donderdag de heer Kiel, prima leidsman, stonden de volgende 11 spelers aan het fluitsignaal: Sleurink, Vos, Rezelman, Holswilder, Van Muijen; R. Kirstein, Langeveld, Witkamp; Marogna, M. Kirstein, Wagt.
De invloed van een midweekse wedstrijd zal zich laten raden. VZV kwam met een duidelijk plan naar de kust. Dichthouden en wachten op de counter. Inmiddels een bekend fenomeen. Callantsoog weet hier steeds beter mee om te gaan en is vooral wat rustiger in balbezit. Vandaag een tikkeltje te rustig. Het voelde als plichtmatig heen en weer schuiven. De schwung zat er kennelijk niet in vandaag. Enige wapenfeit van beide kanten. Demian Langeveld schoot een vrije trap op de paal. Maar zelf dat bracht het publiek niet in extase. Een schoolvoorbeeld van de sfeer die op het zonovergoten complex heerste, enigszins aangewakkerd door het spel. Na minuut 30 leek de wedstrijd wat te kantelen. VZV had amper de bal maar deed wel mee, Callantsoog schoof wat op en kreeg iets meer creativiteit in de benen. Sem Marogna kon bijna afdrukken na goed doorzetten van Bjorn Wagt, Demian Langeveld had nog een mogelijkheid en Alessandro Witkamp schoof de bal langs de verkeerde kant van de paal. En plotsklaps de 1-0. Milan Kirstein met een goede voorzet en voor de goal was Sem Marogna om binnen te werken. De ban gebroken. Maar voor we het wisten was het rust.
Verwachting was een speech en een ander Callantsoog. In zekere zin was dit het geval, aantal wissels bij de kustploeg. Maar het elan werd niet zienderogen beter. VZV kreeg na de rust zelfs de grootste kans op de gelijkmaker. Spits omspeelde de tot dan toe onzichtbare keeper Sleurink (had nog niet te doen gehad) en schoot goed in. Kenny Holswilder voorkwam met een sliding de 1-1. Goed teamwerk. De eerst volgende corner was het 2-0. Iedereen ging onder de bal door en goudhaantje Sem Marogna stond klaar voor de intikker. Wedstrijd gespeeld. Hierna ging Callantsoog wel iets losser spelen en ontstonden er ruimtes. Guillaume Haabo profiteerde met een droge schuiver in de korte hoek. 3-0. Nog wat open doekjes van Haabo en Langeveld aan de zijkant van het veld en Holswilder die de 4-0 op het hoofd had. Verder geen grote uitgespeelde kansen. Laatste wapenfeit. Miscommunicatie achterin zorgde voor een doelpunt na terugspelen van Duco Vos. Of Vos of VZV speler hem op de naam krijgt laten we in het midden.
Resume van vandaag: geweldig weer en 3 punten. Callantsoog kan en moet veel beter. Maar dit gaat ook gebeuren. Deze wedstrijd op 80% winnen is een klasse, alleen het andere vaatje zal volgende al aangeboord moeten worden. Het team heeft een surplus aan kwaliteit en laat nu ook zien matige wedstrijden naar haar hand te kunnen zetten. Allemaal waar, de echte tests zullen dit seizoen nog komen. Een daarvan is van oudsher Vesdo uit, een plek waar weinig ploegen graag heen gaan. Callantsoog mag het volgende week doen en het is wederom een appeltje dat geschild dient te worden. Vorig jaar afgedroogd met 6-2. Dat laten we ons niet meer gebeuren. 9 uit 4 de competitie loopt! Tot volgende week.
DRR
